Ontspoord
Ik ben hopeloos achter met het bijwerken van de website. Maar gelukkig bevindt mijn leven zich weer op het juiste spoor. Afgelopen september was mijn nieuwe boek Ontspoord clubboek bij de Crime Compagnie, en een maand later beleefde ik een mooie boekpresentatie waarna mijn huis nog wekenlang vol bloemen stond.
Ontspoord was het eerste boek dat ik na de dood van mijn partner weer kon schrijven. Een thema dat hem zeker zou interesseren, en een hoofdpersoon met een opmerkelijke hobby: modeltreinen. Hoe ik thema en personages bij elkaar bracht, kun je zelf lezen in de thriller die begint als een stoomtrein en eindigt in sneltreinvaart, zoals iemand zo mooi zei.
En een ander commentaar vond ik ook treffend: boeken met een balans tussen technogogie en menselijke emotie.
Inmiddels ben ik weer aan het schrijven aan een nieuw manuscript, Mijn bloed stroomt weer lekker waar het niet gaan kan. En mijn nieuwe hoofdpersonages... ik hou al van ze. Van een paar dan...
Wie schrijft, die blijft
Eindelijk leuke nieuwtjes. Half mei verschijnt mijn nieuwe boek, het ebook Wie schrijft, die blijft.
Misschien vraag je je af waarom juist dit boek, in weer een andere tak van het genre misdaadromans, een moordmysterie, een whodunnit?
Ik kan niet goed uitleggen waarom ik dit boek schreef, zonder een beetje van mijn persoonlijke omstandigheden te laten zien. In de zomer 2022 was ik van slag vanwege de ziekte van mijn schoonzusje en grote fan Cécile.
Met zonder jas
Oppervlakkig gezien leek het jaar 2023 met winst te beginnen, in dit geval met de vierde prijs bij de Harland Awards 2022. Maar hoe leuk en gezellig dat uitstapje ook was, ik zette me op dat moment al schrap voor een groot verlies. Een week later verloor ik nog onverwacht snel mijn lieve partner Frans. Een gebeurtenis waarop geen voorstellingsvermogen of fantasie je kan voorbereiden.
Terwijl het voorjaar opbloeide, en ik weer langzaam deelneem aan allerlei events, pakte ik het leven weer op. Veranderd. Leeg. Anders. Toch was er nog humor, en kregen we steun om alle eerste keren te beleven.
Zilver!
Als schrijver en als lezer ben ik niet erg genrevast. Mijn thrillers gaan al verschillende kanten op, maar daarbuiten schrijf ik ook. Ooit bracht ik kinderboeken uit en een avonturenroman, en ik ben ook bezig geweest met korte verhalen en een fantasy-manuscript. Dat laatste manuscript heb ik maanden geleden naar een wedstrijd opgestuurd. Aangezien de Crime Compagnie geen thrillers uitgeeft, ben ik voor fantasy op zoek naar een andere uitgever. Een wedstrijd is daarvoor een heerlijk middel, Er zitten een paar mooie kanten aan: een deadline (en eentje waarvan niemand het zal merken als je hem mist, alleen jijzelf); een uitdaging; restricties die een verhaal sterker kunnen maken (aantal woorden, thema's); en het is een mooie gelegenheid om jezelf aan anderen te meten.
Collega's
Het is op de website even stil geweest, en dat betekent meestal dat het in mijn hoofd erg druk is.Ik ben druk bezig geweest met een manuscript, stuurde weer wat verhalen op naar een wedstrijd en zelfs een heel manuscript. Ondertussen coach ik meer schrijvers via de Online Schrijfschool en voel ik me daar helemaal op mijn plek. Het is heerlijk om weer collega's te hebben waar je mee kunt sparren, en die allemaal samenwerken met één doel: van de schrijfschool een succes maken.
Behalve dat ik me weer docent voel, merk ik dat ik ook leer van elk manuscript dat ik beoordeel. Waarom werkt iets wel of niet, en hoe zou je dat kunnen veranderen?
Afin, met twee manuscripten bij uitgevers begint het weer te kriebelen. Ideeën stromen binnen, ik puzzel aan een plot en geniet ervan. Soms denk ik dat een lezer nooit zoveel plezier kan hebben aan het lezen van een boek als ik beleef aan het schrijven ervan.
Waan je in een andere wereld
De zomer begint, en er gebeurt ineens vanalles. Niet alleen Het Tango algoritme zorgt voor beweging met leesclubs en recensies, maar ook diverse andere activiteiten werpen onverwachte vruchten af. Zo reageerde ik op een bericht over thuiswerken in het Rietveld Schröderhuis, en werd ik uitgekozen om op maandag 23 juni een dagdeel daar te werken. Omgeving en lokatie zijn voor mij erg belangrijk. Waar is mijn hoofdpersoon en hoe voelt het daar? 'Waan je in een andere wereld' geldt niet alleen bij lezen, maar ook bij het schrijven. Ik zat op de stoel van mevrouw Schröder en probeerde me in haar wereld in te leven.
Tango
L’esprit de l’escalier, noemde filosoof Denis Diderot het, lees ik in de NRC. De geest van de trap, ofwel het feit dat je pas na het weggaan, onderaan de trap, het beste antwoord op een vraag te binnen schiet.
Het overkwam me na de boekpresentatie van Het Tango algoritme, waar Gina van den Berg de vraag stelde waarom drie sterke vrouwen zo snel vallen voor de mannelijke hoofdpersoon.
