Als schrijver en als lezer ben ik niet erg genrevast. Mijn thrillers gaan al verschillende kanten op, maar daarbuiten schrijf ik ook. Ooit bracht ik kinderboeken uit en een avonturenroman, en ik ben ook bezig geweest met korte verhalen en een fantasy-manuscript. Dat laatste manuscript heb ik maanden geleden naar een wedstrijd opgestuurd. Aangezien de Crime Compagnie geen thrillers uitgeeft, ben ik voor fantasy op zoek naar een andere uitgever. Een wedstrijd is daarvoor een heerlijk middel, Er zitten een paar mooie kanten aan: een deadline (en eentje waarvan niemand het zal merken als je hem mist, alleen jijzelf); een uitdaging; restricties die een verhaal sterker kunnen maken (aantal woorden, thema's); en het is een mooie gelegenheid om jezelf aan anderen te meten. 

Eind november was de uitslag van de Zilverpoor Manuscriptenwedstrijd. Er waren die laatste maanden zoveel dingen gebeurd dat winnen eigenlijk niet meer belangrijk voor me was, Ik had voor mezelf de lat wel redelijk hoog gelegd, ik wilde minstens de longlist bereiken, dat wil zeggen bij de beste vijftien zitten. De uitslag begon helemaal onderaan..Dus bij nummer twintig begon het bij mij wel wat te kriebelen. Vijftien kwam, nog steeds werd mijn naam niet genoemd. Dan  de shortlist. Cocky van Dijk van Zilverspoor bezit beslist het talent om spanning op te bouwen. De top drie mocht naar voren komen, en dat betekende Pam Hage en ik, want de derde was niet aanwezig. Op de foto zie je het resultaat: Zilver bij Zilverspoor. Jullie horen nog van me wat er verder gaat gebeuren met dit verhaal.